Γιατί δεν βάζετε τη δημιουργία καζίνο στα μέτρα;

Wednesday 26 May 2010

Στην Κύπρο ο περισσότερος κόσμος έχει ένα πλεόνασμα πλούτου. Τα περισσότερα από κληρονομίες και άλλα από ψεύτικο πλούτο (δάνεια). Αυτά τα χρήματα άρχισαν να αφανίζονται και θα έρθουμε στο σημείο άλλων χωρών που δουλεύουν μια ζωή για να πληρώνουμε για τη στέγη και το φαί μας. Ήδη πολλοί έχουν φτάσει αυτό το σημείο. Όσα έκαναν οι γονιοί μας τα ξοδέψαμε χωρίς δισταγμό.

Ο λαός καρτερά. Ψήφισε μια αριστερή κυβέρνηση να τους κυβερνά με όνειρο μια καλύτερη κατανομή του πλούτου και περισσότερη βοήθεια στους φτωχούς. Οι ευρωπαίοι εταίροι μας φοβήθηκαν μην παρασύρουν τη χώρα στο κομμουνισμό. Πώς να γίνει αυτό με αριστερή κυβέρνηση αλλά με καπιταλιστικά μέτρα;

Τα μέτρα που θα πάρει η κυβέρνηση είναι γνωστά. Μέτρα που θα έπαιρνε και το ΔΝΤ αλλά πιο μακροπρόθεσμα. Θα έρθουν και Καταρινοί με τεράστιες επενδύσεις, θα σταματήσουμε τη φοροδιαφυγή, θα κόψουμε τη χορηγία των φοιτητών (αφού μπορούν να κάνουν δάνεια και έχουν καιρό να ξεπληρώσουν) θα παγώσουν οι μισθοί των δημόσιων και ακολούθως των ιδιωτικών υπαλλήλων, θα κόψουν συντάξεις. Τι διαφορετικά μέτρα θα μπορούσαμε να έχουμε με το ΔΥΣΗ στην κυβέρνηση?

Ενώ αυτά τα μέτρα που είναι αντιλαϊκά δεν επηρεάζουν μια αριστερή κυβέρνηση, γιατί δεν βγάζουμε το θέμα του καζίνου στη επιφάνεια; Θα είναι και αυτό μια μεγάλη επένδυση. Θα προσφέρει αρκετές θέσεις εργασίας. Θα προσελκύει τουρίστες, έτσι σαν χώρα θα μπορέσουμε να προσφέρουμε περισσότερες υπηρεσίες και να γίνουμε ποιο ανταγωνιστική. Το χρήμα θα μένει στη Κύπρο και η κυβέρνηση θα μπορεί να εισπράττει φόρους. Έτσι δεν θα φεύγει το χρήμα μέσω των online casino σε άλλες χώρες. Ούτε θα πηγαίνουν όλα αυτά τα χρήματα στα κατεχόμενα.

Μια κυβέρνηση πρέπει να είναι ώριμη αρκετά ώστε να αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα. Ο τζόγος στη Κύπρο είναι ένας κλάδος όπου ‘παίζονται’ πολλά λεφτά. Και όσο είναι παράνομα, υπάρχει η διαφθορά, το μαύρο χρήμα, οδηγούν σε βομβαρδισμούς αυτοκινήτων και εμπρησμούς, σε δολοπλοκίες αστυνομικών…

Εγώ ένας απλός πολίτης, ξέρω που είναι οι λέσχες, που να πάω να παίξω online casino, πού είναι τα καζίνο στα κατεχόμενα. Αν θέλεις να με βοηθήσεις σαν αριστερή κυβέρνηση που έχει σαν σκοπό την κοινωνική ευμάρεια, σταμάτησε με να έχω πρόσβαση σε αυτούς τους τόπους. Αν ενδιαφέρεσαι πραγματικά για τα κοινωνικά κόστη τότε πάρε τα κατάλληλα μέτρα ώστε να μην μπορώ με τόση άνεση να παίξω. Να μην μπορώ να παίζω από το σπίτι μου, ή με το να δείξω μια ταυτότητα και να οδηγήσω δέκα χιλιόμετρα ή να αναγκαστώ να πάω στις παράνομες λέσχες, να μπλεχτώ και να γίνω υπόχρεος του οποιουδήποτε για μια ζωή. Φτιάξτε ένα καζίνο, που θα μπορώ να πάω και να μην νιώθω ένοχος, να παίρνετε και εσείς τους φόρους σας, να δίνουμε εργασία σε κάποιους ανθρώπους, να μου προσφέρετε και υπηρεσίες αποτοξίνωσης από το κουμάρι. Και είπαμε, να είσαστε ρεαλιστές. Στο τέλος θα γίνει καζίνο. Ας μην το καθυστερούμε.

Read more...

ΧΑΚ και κουκούλωμα

Friday 21 May 2010

Τέσσερις βουλευτές κατέθεσαν στη βουλή νόμο για «αναστολή κάθε δικαιώματος είσπραξης οφειλής που προέρχεται από επενδυτικό δάνειο, όπως και κάθε διαδικασίας εκτέλεσης με αναγκαστική πώληση ή με άλλη μέθοδο εκτέλεσης».

Έτσι κάποιοι πολίτες που έκαναν μεγάλα επενδυτικά δάνεια, που τους οδήγησαν στην οικονομική καταστροφή, να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν οικονομικά. Με αυτό το μέτρο οι εναπομείναντες διαμαρτυρόμενοι θα βολευτούν, όλοι θα είμαστε καλά και αυτό (που τα πήραν το 1999) καλύτερα.

Δέκα χρόνια πέρασαν και αντί να γίνουν εντατικές έρευνες για το ποιος φταίει, τι οδήγησε σε αυτή την φούσκα, γιατί γίνονταν πράξεις με κλειστό το χρηματιστήριο, τι ήταν αυτές οι επενδυτικές εταιρίες φαντάσματα, γιατί πολιτικά κόμματα προωθούσαν αυτές τις εταιρίες, γιατί οι τράπεζες έδιναν επενδυτικά δάνεια τόσο εύκολα… οι βουλευτές, για το καλό του τόπου και για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι στο τέλος της ημέρας θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τα θύματα.

Έτσι θα πάρουν ψήφους, θα δείξουν ότι νοιάζονται για το καλό του λαού, έστω και αν εκείνο τον καιρό δεν ενημέρωσαν τον απλό κόσμο για τα ρίσκα του χρηματιστηρίου, και θα καλύψουν και το μεγαλύτερο σκάνδαλο της κυπριακής οικονομίας (εντάξει έχουμε και άλλα, όπως ξέπλυμα μαύρου χρήματος… αλλά ας τα αφήσουμε κουκουλωμένα αυτά).

Εγώ το 1999 δεν γνώριζα τι είναι μετοχές, επενδυτικές εταιρίες, χρήμα. Ενδιαφέρθηκα να μάθω τι έγινε στη πραγματικότητα αυτή την εποχή αλλά τα στοιχεία που βρήκα είναι ελάχιστα. Εσείς οι μεγαλύτεροι ίσως να γνωρίζετε την αλήθεια. Με στοιχεία. Δώστε τα έξω. Ας εξηγήσουμε στο λαό ποιοι εκμεταλλεύθηκαν αυτή την κατάσταση. Δεν θα τιμωρηθούν φυσικά (στην Κύπρο είμαστε) αλλά ας μάθουμε την αλήθεια.

Read more...

Μείωση απολαβών 10% και φοροδιαφυγή

Wednesday 19 May 2010

Πολλά έχουν λεχτεί για το δημόσιο χρέος. Η φωτιά πρέπει να σβήσει τώρα που είναι μικρή. Η λήψη μέτρων είναι αναγκαία. Ο υπουργός οικονομικών προσπαθεί να βρει τα κατάλληλα μέτρα. Αλλά δεν θέλει να προκαλέσει αντιδράσεις. Έτσι έφτασε στο σημείο να παρακαλά τους κρατικούς δημόσιους αξιωματούχους και ανώτερους δημόσιους υπαλλήλους για εθελοντική μείωση των απολαβών τους με 10%. Όσοι δεν ήταν κοντά στο φακό για να κάνουν αυτή την ηρωική θυσία, απλά δεν το έκαναν. Ο λόγος είναι απλός. Ο κάθε πολίτης θέλει όσα περισσότερα χρήματα για τη δική καλοπέραση. Αυτοί οι πολιτικοί έχουν παιδιά και θέλουν να μαζέψουν όσα περισσότερα χρήματα για να τους προσφέρουν όλες τις ανέσεις. Είναι άνθρωποι και όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα που μοιράζουν το μισθό τους.

Ο υπουργός οικονομικών μαζί με τους σύμβουλους του προσπαθούν να βρουν τρόπους πάταξης της φοροδιαφυγής. Και εγώ τους λέω ότι είναι αδύνατο. Από τη στιγμή που υψηλόμισθα στελέχη της κυβέρνησης αρνήθηκαν να έχουν μείωση τις τάξεις του 10% τότε ο απλός πολίτης των 1000 ευρώ θα προσπαθήσει να μην έχει μείωση του μισθού του. Όταν πάει ένα μπογιατζής να πάρει μπογιές και του λέει 48 ευρώ τα δέκα λίτρα χωρίς φπα, δεν θέλει να πληρώσει 55 ευρώ με το φπα. Ούτε αυτός είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα. Ο χτίστης που κέρδισε 30000 ευρώ δεν θα τα δηλώσει όλα επειδή ίδρωσε να τα κάνει. Δεν σας τα δίνει. Και αυτοί έχουν παιδιά. Ο καθένας θέλει να κρατήσει όσα περισσότερα μπορεί για τον εαυτό του. Και όταν τους κυβερνητικούς τους οποίους μπορείτε πολύ πιο εύκολα να ελέγξετε τους ζητάτε χάρη, και αυτοί δεν είναι πρόθυμοι να προσφέρουν, μην περιμένετε από τον απλό λαό να προσφέρει. Η φοροδιαφυγή δεν θα σταματήσει.

Read more...

169 000 000

Wednesday 12 May 2010

Απο http://tokazani.blogspot.com


169 εκατομμύρια ζητιάνεψε από την κυπριακή big-mafia η επιτροπή οικονομικών της βουλής. "ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΟΥΤΕ ΣΕΝΤ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ" απάντησε ο don Αρχιεπίσκοπος, φακκάτε πάνω-κάτω, πάρτε με δικαστήριο τζι αν κερδίσετε καλώς, αλλιώς παρατάτε με, μια τζιαί καλήν. Έτσι τους είπε.

Η περιουσία της εκκλησίας ανήκει στον λαό και δεν θα τα δώσω στο κράτος! Τι εννοεί ο ποιητής;

Εντάξει, είσαι παρακράτος! Είσαι και αυτοκέφαλος, υδροκέφαλος, ξεροκέφαλος κτλ

Εμείς οι γέριμοι δεν έχουμε υποτίθεται δημοκρατία; Δεν έπρεπε να συλληφθεί και να καταδικαστεί σε φυλάκιση και καταβολή ηχηρού προστίμου, όπως δηλαδή θα πάθαινε καθένας από εμάς;

169,000,000 ευρώ! Μόνο για τις μεταβιβάσεις των οικοπέδων! Σκεφτείτε πόσα έκρυψαν κάτω από το μαξιλάρι, σκεφτείτε τις υπόλοιπες εμπορικές συναλλαγές της εκκλησίας μας...ΑΦΟΡΟΛΟΓΗΤΑ!

169,000,000 δεν τα χωρεί η μηχανούα μου να τα γράψω για να κάνω υπολογισμούς...
169,000,000 ευρώ είναι σχεδόν 3 φορές η οικονομική βοήθεια της Κύπρου προς την "μητέρα" πατρίδα.
169,000,000 ευρώ είναι 170 βίλλες νεόπλουτων Κύπριων, στους λόφους πέριξ των πόλεων μας.
ΑΛΛΑ
είναι και 112666,67 τετραγωνικά μέτρα που θα μπορούσε το κράτος να προσφέρει σε νέους μη νεόπλουτους...(σατανική σύμπτωση το 666 στον πιο πάνω αριθμό, δεν φταίω)
ΔΗΛΑΔΗ
περίπου 980 large τριάρια ή 1400 large δυάρια.

θα μπορούσαν δηλαδή 980 οικογένειες με 2 μωρά να αποκτήσουν στέγη χωρίς να χρεωθούν για μια ζωή στες τράπεζες ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ αν η εκκλησία πληρώσει μια πολύ μικρή μερίδα από τους φόρους που της αναλογούν!

Θα μπορούσε επίσης να πληρώνει κατ’ οίκον νοσηλευτική φροντίδα σε 1000 γριές (αντί να λιώνουν στα γεροκομεία) για 211 μήνες δίνοντας δουλειά και σε πολλούς νέους και νέες.

Ο καθένας ας κάνει τους υπολογισμούς του με βάση τα ερεθίσματα του.

Το ζήτημα είναι ότι είναι πολλά τα λεφτά και μας αφορά ΟΛΟΥΣ. Λένε για την κρίση, όλοι οι ιδιωτικοί υπάλληλοι υποχρεώθηκαν παγοποίηση του μισθού τους, άλλοι απολυθήκαν, άλλοι δεχθήκαν εξευτεΛΗΣΤΙκούς όρους εργασίας, δεν γίνετε κύριοι να το δεχθείτε και αυτό!
Δεν είναι ζήτημα δεξιού-αριστερού-κεντρώου-πατριώτη-άθεου κτλ

Είναι θέμα αρχής. Όποιος κάνει business πληρώνει φόρο, αναλόγως με το κέρδος που αποκομίζει. Αυτά τα λεφτά χρησιμοποιούνται για να ρολάρει το κράτος, να δουλεύουν τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι δρόμοι κτλ. (όσο σπάταλα κι αδιαφανώς και να γίνεται αυτό είναι άλλο θέμα)

Είναι θέμα δικαίου, ισονομίας.
Είναι ανάγκη να ξεσηκωθεί ο κόσμος και να απαιτήσει να τεθεί ένα τέλος σε αυτήν την κλοπή. Όχι άλλο ξέπλυμμα - πληρώστε φόρους.

Read more...

Τι είναι και τι θέλει το ΔΝΤ από τη ζωή μας

Τι είναι και τι θέλει το ΔΝΤ από τη ζωή μας

Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/04/2010



του Σπύρου Λαπατσιώρα

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) θεσπίστηκε, ως γνωστόν, το 1944, στο Μπρέτον Γουντς των ΗΠΑ και άρχισε να λειτουργεί το 1945, με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Σκοπός του ήταν η εποπτεία του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών που είχε θεσπιστεί με τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου, το οποίο είχε στόχο την αποφυγή της ανταγωνιστικής υποτίμησης των νομισμάτων, όπως αυτή που οδήγησε στους εμπορικούς πολέμους κατά τη διάρκεια του Μεσοπολέμου.1 Όταν τα κράτη αντιμετώπιζαν κάποιο προσωρινό πρόβλημα στο ισοζύγιο πληρωμών το οποίο δημιουργούσε πιέσεις στη συναλλαγματική ισοτιμία, το ΔΝΤ παρείχε βραχυπρόθεσμα δάνεια ώστε να διατηρηθούν σταθερές οι συναλλαγματικές ισοτιμίες.

Το ΔΝΤ χρηματοδοτείται από τα κράτη-μέλη του οργανισμού (186 το 2009, με τελευταίο μέλος το Κόσσοβο) ανάλογα με το μερίδιο που υπολογίζεται ότι έχουν στη παγκόσμια οικονομία (quotas). Με βάση το ποσοστό χρηματοδότησης, κάθε κράτος έχει και το αντίστοιχο μερίδιο σε ψήφους.2 Για την Ελλάδα αντιστοιχεί το 0,38% του συνολικού προϋπολογισμού του ΔΝΤ (περίπου 1 δισ. ευρώ), για την Ε.Ε. συνολικά περίπου το 30%, για τις ΗΠΑ το 17,09%, ενώ η Κίνα έχει το 3,72%. Βάσει των συμφωνιών που διέπουν το ΔΝΤ, κάθε χώρα μπορεί να δανειστεί ετησίως το 200% των ποσών που συνεισφέρει και 600% συνολικά -- σε εξαιρετικές περιπτώσεις αυτό μπορεί να παραβιαστεί, όπως στην περίοδο της παγκόσμιας κρίσης που διανύουμε (όπου η αναλογία έχει διαμορφωθεί μέχρις στιγμής στο 1 προς 10).

Με την κατάρρευση αυτού του συστήματος σταθερών συναλλαγματικών ισοτιμιών τη δεκαετία του 1970, το ΔΝΤ έμεινε σχεδόν χωρίς σκοπό. Ο ρόλος του ΔΝΤ έγινε ξανά σημαντικός τη δεκαετία του 1980, όταν κατέστη ο βασικός διεθνής φορέας για την αντιμετώπιση της κρίσης του εξωτερικού χρέους (1982: ο χρόνος εμπλοκής του ΔΝΤ στο Μεξικό).

Το ΔΝΤ δανείζει μέσω διαφόρων τυποποιημένων προγραμμάτων, εφόσον εκδηλωθεί το ενδιαφέρον από την υποψήφια χώρα. Το πιο διαδεδομένο πρόγραμμα είναι οι Συμφωνίες Υποστήριξης (Stand-By Arrangements). Έχει διάρκεια συνήθως ενός ή δύο χρόνων, αλλά μπορεί να επεκταθεί και σε τρία χρόνια, ενώ η αποπληρωμή γίνεται σε διάστημα τριών έως πέντε χρόνων. Με χαμηλά επιτόκια (τρέχοντα γύρω στο 1,5%, συν όποιο πριμ συμφωνηθεί έως 2%). Το σημαντικό χαρακτηριστικό είναι ότι η εκταμίευση του δανείου γίνεται τμηματικά υπό τον όρο (conditionality) ότι επιτυγχάνονται οι οικονομικοί στόχοι που έχουν συμφωνηθεί με βάση τις τακτικές εκθέσεις (τρίμηνες ή εξάμηνες) από ειδικό κλιμάκιο το οποίο εδρεύει στη χώρα η οποία δανείζεται.



Η ισχύς του ΔΝΤ στην επιβολή πολιτικών

Η ισχύς του ΔΝΤ προέρχεται από τον άμεσο και έμμεσο έλεγχο των οικονομιών των κρατών στα οποία εμπλέκεται, ώστε να συνεχίσει να εκταμιεύει κανονικά τα δάνεια τα οποία έχουν συμφωνηθεί.

Επιπρόσθετα αποτελεί για το χρηματοπιστωτικό σύστημα ένα κέντρο συλλογής και παροχής πληροφοριών, γεγονός το οποίο δίνει τη δυνατότητα να παράγει σήματα προς τις αγορές χρήματος για το αν μια χώρα ακολουθεί ορθές ή όχι πολιτικές. Παρέχοντας βραχυπρόθεσμη ρευστότητα, το ΔΝΤ εγγυάται, μέσω των οικονομικών προγραμμάτων που συμφωνούνται, την επιστροφή της χώρας στις αγορές χρήματος. Μπορεί να παίξει τον ρόλο ενός συντονιστή του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος και των πολιτικών που ασκούνται, παρέχοντας κατάλληλες τεχνικές συμβουλές για τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις που «απαιτούνται». Τα προηγούμενα του δίνουν τη δυνατότητα ανάληψης πρωτοβουλιών μεσολάβησης των αγορών χρήματος με μια χώρα. Αναδεικνύεται δηλαδή σε ένα σημαντικό διεθνή θεσμό επιτήρησης των οικονομικών πολιτικών, ο οποίος έχει μια σχετική ισχύ να επιβάλλει, κάτω από κατάλληλες συνθήκες, την πειθάρχηση των οικονομιών των χωρών σε ένα υπόδειγμα.

Ωστόσο, αυτή η ισχύς εκδηλώνεται άμεσα όταν μια χώρα προσφύγει στο ΔΝΤ. Επομένως, το ερώτημα «ποιος επιβάλλει τις πολιτικές που τυπικά συμφωνούνται με το ΔΝΤ» γίνεται εύλογο, ειδικά αν σκεφτούμε ότι οι «παρτιζάνοι» των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων γνωρίζουν ότι μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση πολλές φορές αδυνατεί να προχωρήσει στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις.3 Με άλλα λόγια, η παρουσία του ΔΝΤ επιτρέπει στους ιθύνοντες να κάνουν ό,τι θα εύχονταν να κάνουν αλλά όμως είναι ανίσχυροι: μπορείς εύκολα να απορρίψεις την κυβέρνηση της χώρας σου αλλά δεν μπορείς το ίδιο εύκολα να απορρίψεις το ΔΝΤ, εφόσον η θέση του στο διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα θέτει ως πιθανό διακύβευμα τη διεθνή απομόνωση της χώρας. Πρέπει να εκτιμήσουμε το γεγονός ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου ακολουθεί και αναγγέλλει πολιτικές τύπου ΔΝΤ χωρίς να έχει προσφύγει σε αυτό.



Τα αποτελέσματα των οικονομικών πολιτικών του ΔΝΤ

Οι παρεμβάσεις του ΔΝΤ τα τελευταία δέκα χρόνια έχουν υποστεί κριτική όχι μόνο για την κοινωνικά άδικη στόχευση προς τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους ως υπευθύνων να πληρώσουν την οικοδόμηση εμπιστοσύνης των αγορών στην αποπληρωμή του χρέους, αλλά επίσης και ως «αποτυχημένες» σε σχέση με την αποτελεσματικότητά που έχουν. Θυμίζουμε ότι η παρέμβαση του ΔΝΤ στην κρίση της Ασίας το 1997 συνέβαλε ώστε να μετατραπεί η κρίση σε παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση· και σημειώνουμε ότι η Μαλαισία, η οποία δεν αποδέχτηκε τη βοήθεια του ΔΝΤ ακολουθώντας κάποιες ανορθόδοξες για το ΔΝΤ οικονομικές πολιτικές, ήταν η πρώτη χώρα που ξεπέρασε την κρίση.

Στις πολιτικές του ΔΝΤ που συμφώνησε η κυβέρνηση της Αργεντινής το διάστημα 1998-2001 οφείλεται η κατάρρευση της οικονομίας της (μείωση 22% του ΑΕΠ μεταξύ 1998-2002), ενώ οι ανορθόδοξες πολιτικές (με αρκετά ισχυρή τη στήριξη, το πρώτο διάστημα, της εσωτερικής ζήτησης με παράλληλη αδιαφορία για τον πληθωρισμό) μετά το 2002 οδήγησαν σε αξιοσημείωτη βελτίωση της οικονομίας της Αργεντινής.

Με δεδομένο ότι οι προβλέψεις του ΔΝΤ παίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση πολιτικών και στη στάση των αγορών χρήματος, άξια προσοχής είναι η πολύ σημαντική και συστηματική υποεκτίμηση της ύφεσης που προκαλούν οι οικονομικές πολιτικές λιτότητας που προωθεί (ειδικά αν η χώρα ακολουθεί τις συμβουλές του). Για παράδειγμα, στην Αργεντινή από το 1999 έως το 2001 που ακολουθούνταν οι πολιτικές του, το ΔΝΤ προέβλεπε ρυθμούς μεγέθυνσης 1,5, 3,7, και 2,6 για κάθε έτος ενώ οι πραγματικοί ρυθμοί αποδείχθηκαν -0,8, -4,4, -10,9 αντίστοιχα. Τα χρόνια που ακολούθησαν την εξέγερση και την αλλαγή οικονομικής πολιτικής σε ανορθόδοξη και μη επιθυμητή, οι προβλέψεις ήταν αντίστροφα υποεκτιμημένες: για το 2002 προβλεπόταν 1, έναντι πραγματικού ρυθμού 8,8.



Λετονία: πτώση 18% σε ένα χρόνο

Κλείνοντας, θα περιοριστούμε να εξετάσουμε πιο αναλυτικά την περίπτωση της Λετονίας. Η παρέμβαση του ΔΝΤ στη χώρα συνδέεται με μια πτώση της οικονομικής δραστηριότητας κατά 18% σε ένα χρόνο. Από μόνο του το μέγεθος συνιστά μέγιστη πολιτική αποτυχία, χωρίς να αναφέρουμε την αύξηση της ανεργίας από 6,2% το 2007 σε 22% τον Δεκέμβρη του 2009, επειδή πρόκειται για από τις μεγαλύτερες μειώσεις στη σύγχρονη ιστορία. Τα αποτελέσματα αυτά προήλθαν από τον στόχο μείωσης του ελλείμματος του κρατικού προϋπολογισμού από 8 σε 3% μέχρι το 2012 σε συνθήκες κρίσης, και σε αυτήν την περίπτωση η αρχική υποεκτίμηση των αποτελεσμάτων συμπληρώθηκε με μια «στερνή γνώση». Στα μέτρα που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνονταν μειώσεις μισθών κατά 20% και συντάξεων κατά 10%. Απολύθηκαν 6.000 δημόσιοι υπάλληλοι (υπολογίζεται ότι σωρευτικά θα χάσει τη δουλειά του ένα ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων γύρω στο 20-30%). Επίσης, η συμφωνία περιελάμβανε κλείσιμο σχολείων, απολύσεις δασκάλων και κλείσιμο νοσοκομείων ώστε να μειωθούν οι δαπάνες. Όπως παραδέχεται και το ΔΝΤ στην τελευταία του έκθεση, «οι αποταμιεύσεις προέρχονται από πτώση της ποιότητας ή της έκτασης παροχής δημόσιων υπηρεσιών» (2010/03, IMF Country Report No. 10/65: 6).

Αυτές οι πολιτικές προφανώς, όπως παραδέχεται και το ΔΝΤ, έχουν μειώσει την εσωτερική ζήτηση και την καταναλωτική δαπάνη, οι τράπεζες συνεχίζουν να συστέλλουν την πίστη και οι προοπτικές μεγέθυνσης εξαρτώνται από την ανάκαμψη τη παγκόσμιας ζήτησης που θα «τραβήξει» κάποιον εξαγωγικό τομέα της οικονομίας.

Με βάση τα προηγούμενα προβάλλει εύλογος --παρά τις συμβουλές της Παγκόσμιας Τράπεζας-- ο έπαινος του ΔΝΤ στις προσπάθειες της κυβέρνησης να μην επεκτείνει τα προγράμματα ενάντια στη φτώχεια που αυξάνεται με γοργούς ρυθμούς μετά την κρίση (2010/03, IMF Country Report No. 10/65 :14-5).



Ο Σπύρος Λαπατσιώρας διδάσκει οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Κρήτης



1. Όταν ένα κράτος υποτιμά το νόμισμά του, οι εισαγωγές του γίνονται ακριβότερες και οι εξαγωγές του λιγότερο ακριβές για τους ξένους. Οι χώρες με ελλείμματα στο ισοζύγιο πληρωμών (δηλαδή όταν εκρέει περισσότερο χρήμα από τη χώρα σε σχέση με αυτό που εισρέει) τείνουν προς την υποτίμηση του νομίσματός τους, ώστε να αυξηθούν τα έσοδά τους από τις εξαγωγές.

2. Στο πλαίσιο της συζήτησης για τη μεταρρύθμιση της αρχιτεκτονικής του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος έχουν τεθεί: α) η αλλαγή των ποσοστών ώστε να υπάρχει βελτιωμένη αντιπροσώπευση σημαντικών οικονομιών όπως της Βραζιλίας ή της Κίνας, β) να αναλάβει το ΔΝΤ τον ρόλο ενός κεντρικού τραπεζίτη, ο οποίος θα εκδίδει ένα παγκόσμιο νόμισμα για να μην επηρεάζουν το διεθνές εμπόριο οι μεγάλες διακυμάνσεις των ισοτιμιών των νομισμάτων, γ) το ΔΝΤ να παίξει τον ρόλο ενός δανειστή ύστατης προσφυγής χωρίς όρους που εξαρτούν την εκταμίευση της χρηματοδότησης από την υλοποίηση στόχων οικονομικής πολιτικής.

3. Αποκαλυπτικό για τις παρτιζάνικες τακτικές στις οποίες εμπλέκονται οι ιππότες των μεταρρυθμίσεων είναι το βιβλίο της Έλενας Παναρίτη, βουλευτού Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, Ευημερία δίχως όρια, Λιβάνης, Αθήνα 2009.

Read more...

About Me

My photo
Είμαι ακόμη νέος. Πιστεύω αστείος. Κάποτε Γελοίος. Εκτος από τη μάνα μου κανείς δε με θυμάται σε τούτο το τρομακτικό ταξίδι του Χαμού. Είμαι αντικοινωνικός. Αφού διαβάσατε για εμένα, δεν θα με γνωρίσετε ποτέ.

  © Blogger template The Beach by Ourblogtemplates.com 2009

Back to TOP